«Αρρένα Καρδιάς» του Αχιλλέα

«Αρρένα Καρδιάς»

Βυθίζομαι στις σκέψεις μου κάθε τόσο
αναρωτιέμαι αν θ’ αντέξω και πόσο
εξομολογούμαι στον εαυτό μου
προσπαθώ να εκθέσω το εγώ μου

Το πετραχήλι δεν είναι μπροστά, αλλά είναι  ο καθρέφτης
δεν μπορώ κοιτώντας το να γίνω ψεύτης
ακούει άραγε ο θεός τα πάθη, βλέπει την θλίψη;
αν φύγω από δω άραγε τι θα μου λείψει;
ο Άγγελός μου, ο πνευματικός μου πατέρας;
ή μήπως οι αμαρτίες μου που με είχαν κάνει τέρας;

Απίστευτο πραγματικά να κερδίσεις τη μάχη
είναι σαν  ν’ ανεβαίνεις στου θεριού τη ράχη
ζω μέσα σε κόσμο μα η σκέψη μου είναι μονάχη
κλεισμένη μέσα στο απομονωμένο εγώ μου
πώς να την εκθέσω πες μου Εσύ που θέλεις το καλό μου;

Κάτω από την σκεπή σου δεν υπάρχει πόνος
αγκάλιασε και μένα Πατέρα, έχω μείνει μόνος
τα λάθη μου επανάληψη, σενάριο σε βαρετή ταινία
όσο και να το έψαξα δεν μπορώ να βρω την αιτία
Είτε εξομολόγηση το πεις αυτό, είτε κατάθεση ψυχής
Βρες τα λάθη σου και πάλεψε μ’ αυτά, νικητής πρέπει να βγεις

Μάζεψε τα χέρια σου, τα λόγια και τις σκέψεις
σ’ αυτή την σκληρή μάχη πρέπει να αντέξεις
σαν νυχτερίδα το μυαλό ζει στο σκοτάδι
σαν μωρού παιδιού μάγουλο ζητάει ένα χάδι
σαν κυνηγημένος κρύβεσαι από τα παλιά
μα όσο τρέχεις να κρυφτείς, τόσο σφίγγει η θηλιά

Βγες από την σπηλιά που κρύβεις τις κακές σου πράξεις
άναψε μια φωτιά στην συνείδηση σου, όλες να τις κάψεις
μη φοβηθείς, η φωτιά εχθρούς θα φέρει που θα σε κυκλώσουν
ο, τι καλό στην ζωή σου και να’ κανες θα το αμαυρώσουν

Τελώνια γύρω σου θα ζητάνε να προδώσεις
σαν Ιούδας μην φερθείς, τα τριάντα πίσω να τα δώσεις
κρατήσου απ’ την αγάπη Του, βυθίσου στη ζεστή αγκαλιά Του
Πικρό ποτήρι… πιες το στην υγειά Του

Ο μόνος τρόπος για να εκθέσεις το εγώ σου
είναι να παλέψεις  με τον ίδιο τον εαυτό σου
και κοίτα εμπρός σου
τα άλλα είναι απλά εμπόδιο, μπορείς να τα ξεπεράσεις
αν πραγματικά σε Αυτόν θέλεις και συ να φτάσεις

Καλό αγώνα καθρέφτη μου, μην σπάσεις, μείνε ένα κομμάτι
στις πληγές που τόσα χρόνια άνοιγα μην ρίξεις αλάτι

Καστοριά 14/04/2019
Αχιλλέας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ